Okresy warunkowe. Stopniowanie przymiotników

Język angielski ⋙ Angielski dla początkujących

Cześć wszystkim. Na dzisiejszej lekcji będziemy dalej studiować cechy języka angielskiego i rozmawiać o dwóch dość ważnych tematach.

Okresy warunkowe

Okresy warunkowe są bardzo przydatne do wyrażania różnych scenariuszy i warunków, które mogą się zdarzyć, ale niekoniecznie muszą. Zrozumienie tych warunków jest kluczowe dla swobodnego wyrażania się po angielsku, szczególnie gdy chcesz opowiedzieć o różnych scenariuszach w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości w zależności od okoliczności. Oto kilka powodów, dla których są używane:

1. Pozwalają wyrazić możliwe scenariusze w przyszłości. Na przykład, gdy mówimy, "If you come early, we can go to the movies," wyrażamy, że jeśli pewna osoba przyjdzie wcześniej, będzie możliwe pójście do kina.

2. Często okresy warunkowe są używane do wyrażania marzeń, pragnień lub spekulacji o nieprawdopodobnych sytuacjach. Na przykład, "If I were a bird, I would fly everywhere," wyraża marzenie o byciu ptakiem, co jest niemożliwe.

3. Okresy warunkowe używane do planowania lub tworzenia strategii w przyszłości. Na przykład, "If it rains tomorrow, we will stay indoors," wyraża plan działania w przypadku deszczu.

4. Pozwalają wyrazić, co mogłoby się wydarzyć, gdyby coś w przeszłości było inaczej. Na przykład, "If she had studied harder, she would have passed the exam," odnosi się do tego, co mogłoby się stać, gdyby osoba bardziej się uczyła.

Istnieją cztery główne typy okresów warunkowych: zero, pierwszy, drugi i trzeci.

Zero Conditional (Zero warunkowy)

Ten typ warunku odnosi się do sytuacji, która jest zawsze prawdziwa.
Składa się z dwóch części: "if" (jeśli) + Present Simple, "will" lub Present Simple.
Przykład:

First Conditional (Pierwszy warunkowy)

Używany jest do wyrażania sytuacji, która jest możliwa lub prawdopodobna w przyszłości.
Składa się z "if" + Present Simple, "will" lub "can" + bezokolicznik.
Przykład:

Second Conditional (Drugi warunkowy)

Ten typ warunku odnosi się do sytuacji nieprawdziwej lub mało prawdopodobnej w teraźniejszości lub przyszłości.
Składa się z "if" + Past Simple, "would" lub "could" + bezokolicznik.
Przykład:

Third Conditional (Trzeci warunkowy)

Używany jest do wyrażania sytuacji, która nie mogła się wydarzyć, ponieważ dotyczy przeszłości.
Składa się z "if" + Past Perfect, "would have" + bezokolicznik.
Przykład:

Stopniowanie przymiotników

Stopniowanie przymiotników w języku angielskim jest używane, aby opisywać obiekty, ludzi lub sytuacje w bardziej szczegółowy sposób, pozwala na bardziej wszechstronne i dokładne opisywanie świata wokół nas. To przydatne, gdy chcemy wyrazić, że jedno jest "bardziej" lub "mniej" w jakiejś cechy niż drugie.
Przykładowo, gdy mówimy: "She is taller than her sister," wyrażamy porównanie wzrostu dwóch osób. Natomiast, "Mount Everest is the highest mountain in the world," wskazuje na superlatywne użycie przymiotnika, określając górę jako tę, która posiada największą wysokość wśród innych gór.

Istnieją trzy stopnie stopniowania przymiotników: stopień równy (positive degree), stopień wyższy (comparative degree) i stopień najwyższy (superlative degree).

Stopień równy (Positive degree)

Jest to podstawowa forma przymiotnika, która opisuje cechę bez porównywania jej z inną.
Na przykład:

Stopień wyższy (Comparative degree)

Ten stopień porównuje dwie rzeczy lub osoby, wskazując na większą lub mniejszą ilość cechy.
Zazwyczaj dodaje się "-er" do jednosylabowych przymiotników lub używa słowa "more" przed dłuższymi przymiotnikami.
Przykłady:

Stopień najwyższy (Superlative degree)

Wyraża najwyższy poziom cechy w grupie osób lub rzeczy.
Używa się "-est" w przypadku jednosylabowych przymiotników lub słowa "the most" przed dłuższymi przymiotnikami.
Przykłady:

Jest też kilka nieregularnych przymiotników, których stopniowanie nie opiera się na dodawaniu "-er/-est", ale zmieniają się całkowicie.
Na przykład:

To wszystko. Materiału nie jest dużo, ale nie jest łatwo go zrozumieć. Jednak wiedza o tym pomoże Ci poczuć się pewniej i lepiej zrozumieć swojego anglojęzycznego rozmówcę.

Czy zrozumiałeś wszystko? Sprawdź się!