Past Simple, Present Simple, Future Simple

Język angielski ⋙ Angielski dla początkujących

Angielski to najczęściej wybierany do nauki język na świecie. Znajomość języka angielskiego to nie tylko kwestia dobrego tonu, ale również dobra pomoc w podróżach zagranicznych i w kontaktach z obcokrajowcami. Ponadto angielski jest językiem uniwersalnym do edukacji w prawie każdym kraju. W tym języku można znaleźć materiały edukacyjne z każdej dziedziny i przedmiotu. Oczywiście, wszystkie ulubione gry komputerowe są domyślnie tworzone w języku angielskim, a dopiero potem tłumaczone na inne języki. W rezultacie brak znajomości tego języka ogranicza możliwości człowieka, a jego znajomość otwiera praktycznie wszystkie drzwi w każdej dziedzinie.

Język angielski należy do grupy języków germańskich. Jego alfabet, który został stworzony na podstawie alfabetu łacińskiego, składa się z 26 liter. Zasady, na których opiera się ten język, są klarownie uporządkowane. Dlatego (jeśli porównać angielski z polskim) jego naukę można porównać do nauki matematyki.

W tym krótkim kursie językowym nie będziemy uczyć się wszystkich zasad czytania i wymowy. Jesteśmy pewni, że każdy wie, jak czytać litery alfabetu łacińskiego, więc nie powinno być z tym problemów. Ale jeśli jesteś zainteresowany, możesz przeczytać o tym w osobnym artykule o alfabecie, gdzie możesz także nauczyć się podstawowej wymowy angielskich dźwięków.

Jedną z trudności może być to, że w angielskim wymowa różni się od polskiej. Ale to nie jest bardzo duży problem, ponieważ najważniejsze jest, abyśmy byli zrozumiani i abyśmy mogli zrozumieć naszego rozmówcę.

Zaczynajmy!

W każdym języku świata czasowniki odgrywają najważniejszą rolę. W języku angielskim istnieje 300 najważniejszych i najczęściej używanych słów. Około 25% tych słów to czasowniki.

Rozmawiając z kimkolwiek, zawsze używamy trzech rodzajów wyrażeń – stwierdzenie, zaprzeczenie, pytanie. Wydarzenie, o którym mówimy, może nastąpić teraz, w przeszłości lub w przyszłości. Na pierwszej lekcji nauczysz się tworzyć proste zdania w trzech czasach poprzez koniugację czasowników.

Wracając do struktury języka angielskiego, trzeba zauważyć, że wszystko w nim opiera się na trzech ważnych czasownikach: to do ("robić"), to have ("mieć") i to be ("być"). Lingwiści nazywają takie czasowniki posiłkowymi (pomocniczymi, wspomagającymi). Uważamy, że są to najważniejsze czasowniki w języku, ponieważ kombinacje tych czasowników z innymi w różnych formach stanowią główną część gramatyki angielskiego. Dziś porozmawiamy o czasowniku "to do" - "robić", który pokazuje, co się dzieje, kto i czym się zajmuje, kto i co planuje robić i tak dalej. Powiedzmy z góry, że czasownik "być" ("to be") pokazuje stan, a czasownik "mieć" ("to have") - posiadanie.

Czasownik "to do" jest podstawą dla prostego teraźniejszego (Present Simple) i prostego przeszłego (Past Simple) czasów. W języku polskim oni są odpowiednikami czasu teraźniejszego i przeszłego.

Present Simple

Czas teraźniejszy prosty (Present Simple) jest czasem, który używamy do opisywania czynności lub zjawisk, które dzieją się regularnie, rutynowo, lub są faktem stałym. Forma czasu teraźniejszego prostego dla większości czasowników to sama forma co podstawowa forma czasownika, z wyjątkiem trzeciej osoby liczby pojedynczej (he, she, it), gdzie dodajemy końcówkę "-s" lub "-es" do czasownika.
Na przykład:

Czasami są pewne wyjątki, szczególnie w przypadku czasowników nieregularnych, które nie przestrzegają reguły dodawania "-s" w trzeciej osobie liczby pojedynczej.
Na przykład:

Zdania twierdzące w Present Simple składają się z podmiotu i formy podstawowej czasownika:

Dla czasowników regularnych w trzeciej osobie liczby pojedynczej (he, she, it) dodajemy "-s" lub "-es", np.

Zdania przeczące tworzymy przez dodanie do podmiotu formy czasownika "to do" = "do not" lub skróconej formy "don't", "does not" lub "doesn't" (dla he/she/it).
Na przykład:

Aby utworzyć pytanie, używamy "do" lub "does" na początku zdania, a następnie podmiotu i formy podstawowej czasownika.
Na przykład:

Wyjątkiem jest czasownik "to be", który ma swoją własną formę teraźniejszą i nie potrzebuje "do" lub "does". Porozmawiamy o tym później. Więcej informacji znajdziesz w osobnym artykule na temat czasu Present Simple.
Aby było to jaśniejsze, pokazujemy jeszcze raz schemat tworzenia wyrażeń w czasie Present Simple.

Past Simple

Czas przeszły prosty (Past Simple) w języku angielskim opisuje wydarzenia, które miały miejsce w określonym czasie w przeszłości. Używamy go, kiedy mówimy o wydarzeniach, które się zakończyły i nie mają związku z teraźniejszością.

W języku angielskim istnieją dwa rodzaje czasowników głównych: czasowniki regularne i nieregularne. Aby utworzyć zdanie w Past Simple, musimy znać drugą formę czasownika, która może być regularna lub nieregularna.

Czasowniki regularne tworzymy przez dodanie końcówki -ed lub -d do formy podstawowej, np.

Czasowniki nieregularne mają różne formy, które trzeba nauczyć się na pamięć, np.

Zdania twierdzące w Past Simple składają się z podmiotu i drugiej formy czasownika, np.

Zdania przeczące tworzymy przez dodanie "did not" lub skróconej formy "didn't" przed formą podstawową czasownika, np.

Pytania tworzymy przez umieszczenie operatora did na początku zdania, a następnie podmiotu i formy podstawowej czasownika:

Więcej informacji na temat czasu Past Simple znajdziesz w osobnym artykule.
Zobacz jeszcze raz schemat tworzenia wyrażeń w czasie Past Simple.

Future Simple

Future Simple (czas przyszły prosty) w języku angielskim używany jest do wyrażania prostych, przyszłych wydarzeń lub czynności. Jest to jeden z podstawowych czasów w języku angielskim, który opisuje akcje, które będą miały miejsce w przyszłości i nie są związane z żadnymi warunkami czy okolicznościami. Future Simple jest szeroko używany do wyrażania różnych rodzajów przyszłych wydarzeń, planów, prognoz oraz obietnic.

Zdania w Future Simple tworzymy przez dodanie czasownika "will" lub "shall" (rzadziej używane, głównie w brytyjskim angielskim) oraz bazowej formy czasownika (czasownik w bezokoliczniku).
Na przykład:

Zdania przeczące tworzymy przez dodanie "will not" lub skróconej formy "won't":

Aby utworzyć pytanie, zamieniamy kolejność podmiotu z czasownikiem modalnym "will":

Więcej informacji na temat czasu Future Simple znajdziesz w osobnym artykule.
Schemat tworzenia wyrażeń w czasie Future Simple.

Podsumowanie

Mamy nadzieję, że wszystko jest wystarczająco jasne. Pomimo tego, że lekcja okazała się duża, sam materiał nie jest bardzo trudny, ale bardzo ważny. Dlatego najlepiej jest przeczytać lekcję kilka razy. Nie jest problemem to, że na lekcji było bardzo mało angielskich słów. Ważniejsze jest, aby podstawowe zasady funkcjonowania języka były jasne, a przykłady pokazywały, jak to wygląda w praktyce. Jest to szczególnie ważne, jeśli uczysz się języka od podstaw. Staraj się zrozumieć materiał lekcyjny. Kiedy wszystko będzie jasne, przejdź do następnej lekcji.

Słowa, których się dzisiaj nauczyliśmy:

Czy zrozumiałeś wszystko? Sprawdź się!